Na te słowa czekałem od kilku miesięcy. Kolejny bezpardonowy atak na moją osobę ze strony prezydenta Piotra Głowskiego oraz współpracowników nie powiódł się. Jedna, osamotniona, działająca w pojedynkę osoba udowodniła zapatrzonemu w siebie Piotrowi Głowskiemu oraz wspierającej go ferajnie, że niezależnego dziennikarstwa nie da się uciszyć, a wchodząc do polityki trzeba liczyć się z tym, że w końcu ktoś wypomni kłamstwa, łupienie i naciąganie rzeczywistości.

Piotrowi Głowskiemu tym razem nie spodobały się trzy moje felietony. Znacie je pewnie doskonale, ale w skrócie przybliżę każdy z nich:

1)      Głowski kłamał w sprawie dzierżawy stadionu

W grudniu 2014 roku głośna była sprawa warunków na jakich MOSiR dzierżawi obiekt przy Bydgoskiej pilskiej Polonii, a wtedy Victorii. Tuż po wyborach samorządowych, w których przedstawiciele klubu startowali z list Porozumienia Samorządowego prezydent Głowski z Platformy Obywatelskiej podniósł klubowi czynsz 25-krotnie. Później tłumaczył, że chodzi o pokazanie jak wielkim sponsorem klubu jest miasto, czyli mówiąc inaczej „skoro dajemy wam 500 tys. zł, a wasz budżet wynosi 1 mln, to chcemy mieć 50% powierzchni reklamowej”. Moim zdaniem było to kłamstwo i Piotr Głowski udowodnił to w kolejnych miesiącach. Na przykład klub Credo Futsal Piła, którego budżet w około 50-70% stanowią wpływy z miasta zapewnia tej powierzchni około 10-20%. Mimo to Piotr Głowski nie interweniuje. Nie pytajcie mnie dlaczego. To boss decyduje.

2)      Wyjadanie resztek z pilskiego politycznego

Tu w tekście stwierdziłem, że Piotr Głowski i jego przyjaciel, który w Pile prowadzi działalność gospodarczą wyjadają resztki z pilskiego politycznego koryta. Opinię tę podtrzymuję.

3)      Łupienie pilan

Tu znowu powracamy do słabszego okresu w wykonaniu prezydenta Głowskiego, w którym wyraźnie gubił się w swoich ruchach, chyba nieco wytrącony z równowagi utratą lotniska, którego notabene pomimo zapowiedzi od kilku miesięcy nie przejmuje. Niemniej, gdy mieszkańcy protestowali w sprawie budowy masztu telefonii komórkowej na Zielonej Dolinie Piotr Głowski wysłał im absurdalny list, w którym wypisał tylko to, co pasowało do jego wersji i co mogło oczyścić go z wszelkich oskarżeń o działanie na niekorzyść pilan. Za list zapłacili wszyscy mieszkańcy, bo środki pochodziły z budżetu miasta, mimo iż zawierał on treści wychodzące wprost spod pióra posiadającego majątek o wartości kilku milionów złotych Piotra Głowskiego (oświadczenie majątkowe prezydenta).

No i po felietonach zaczęło się. Nie była to zresztą pierwsza próba „uspokojenie” mnie. Sposoby na uciszanie niepokornych mediów Piotr Głowski być może  zna ze spotkań ze swoimi partyjnymi kolegami (patrz rozmowa Pawła Grasia z Platformy Obywatelskiej z Janem Kulczykiem o ustawianiu pod siebie niewygodnych mediów). Prezydent Piły, który ma już na koncie ataki na moją osobę jak np. zawiadomienie z urzędu do prokuratury czy inny pozew do Sądu Rejonowego, tym razem zdecydował się na pozew z oskarżenia prywatnego.

Do pomocy zatrudnił prawnika uznawanego za najlepszego w Pile, a i jego najbliżsi współpracownicy, opłacani oczywiście z publicznych pieniędzy nie szczędzili ciosów. O wcześniejszym braku zaproszeń na konferencje prasowe, odpowiadaniu na moje pytania po ponad 40 dniach, mimo że prawo nakazuje uczynić to w ciągu 14 dni czy podburzaniu moich pracodawców w celu wyrzucenia mnie z pracy już pisałem, więc nie ma sensu do tego wracać, tym bardziej, że były to próby nieudolne, godne pomysłodawców akcji „Wybierz 6”.

Współpracownicy Piotra Głowskiego szczyt osiągnęli jednak tuż po ogłoszeniu przez sędziego Jerzego Paliwodę NIEPRAWOMOCNEGO wyroku w mojej sprawie. Prezes sądu nie wziął pod uwagę żadnego z moich argumentów, a zeznania świadków nie były dla niego zbyt wartościowe i pod koniec roku nakazał mi m.in. zapłatę niemal 3 tys. zł, mimo że na różnych etapach procesu prezydent Głowski domagał się także tak absurdalnych w moim mniemaniu kar jak prace publiczne, wpłata pieniędzy na hospicjum, a nawet kara pozbawienia wolności.

Ostatecznie zatrzymało się na karze finansowej, ale trudniejsze od konieczności jej zapłaty było zniesienie kolejnego przykładu nadużywania moim zdaniem władzy przez Piotra Głowskiego i jego współpracowników. W kilka chwil po otrzymaniu uzasadnienia wyroku na stronie www.pila.pl, a więc OFICJALNEJ STRONIE MIASTA (nie prywatnej witryny Piotra Głowskiego) pojawił się komunikat rodem z poprzedniej epoki, w którym Urząd Miasta informuje o wyroku, ani słowem nie wspominając o tym, iż jest on NIEPRAWOMOCNY. Urzędnicy zagalopowali się do tego stopnia, że w zasadzie sami wydali własny wyrok na mnie, po czym tę samą informację rozesłali wszystkim pilskim mediom.

Na szczęście od skandalicznej moim zdaniem decyzji Sądu Rejonowego w Pile przysługiwała mi apelacja, którą oczywiście złożyłem. Mimo, że po drugiej stronie miałem doświadczonego w sądowych bojach prezydenta, który swego czasu pozwał nawet anonimowego internautę, jego prawnika oraz coraz skromniejszą grupę wspierających go „klakierów”, postanowiłem apelację napisać sam, bez żadnego wsparcia, a tym bardziej doświadczenia adwokackiego, czyli po prostu od serca, pokazując jak Piotr Głowski przez lata próbował mnie stłamsić i uciszyć, tylko dlatego, że nie pisałem listów pochwalnych o jego błędach.

Ostatecznie PRAWOMOCNY wyrok został ogłoszony w miniony piątek w Poznaniu. Piotr Głowski poległ na wszystkich frontach. Spośród trzech zarzutów składających się na NIEPRAWOMOCNY wyrok skazujący wydany przez sędziego Paliwodę nie ostał się ani jeden. Sąd Okręgowy był bezlitosny, zauważając, że sędzia Paliwoda (sam prezes Sądu Rejonowego w Pile!) już na starcie podążył ze swoją argumentacją nie w tą stronę, w którą powinien, a prezydent Piotr Głowski, jako polityk powinien być bardziej odporny na krytykę, tym bardziej uzasadnioną.

Dla mnie jednak ważniejsze było to, że Sąd Okręgowy orzekł, iż w żadnym miejscu w swoich felietonach nie złamałem prawa, a tym bardziej nie kłamałem, nie oczerniałem i nie pomawiałem prezydenta Głowskiego. Czy to jednak oznacza koniec wojny wytoczonej mi przez Piotra Głowskiego? Śmiem wątpić. Prezydenckie ataki na moją osobę przez jednych są  odbierane jako „swoiste znęcanie” się nade mną przez człowieka o zbyt wybujałym ego. Są też tacy, którzy uważają, że Prezydent Piły obecnej kadencji (2014-2018) został tak bardzo „rozpuszczony” i „rozpieszczony”  przez inne media , że już nie potrafi rozpoznać kiedy jest słusznie krytykowany za swoje mijanie się z prawdą.

DLA PRZYPOMNIENIA TRZY WSPOMNIANE FELIETONY, W KTÓRYCH SĄD OKRĘGOWY W POZNANIU NIE DOPATRZYŁ SIĘ KRZTY KŁAMSTWA, POMÓWIENIA CZY ZNIESŁAWIENIA Z MOJEJ STRONY:

Głowski kłamał w sprawie dzierżawy stadionu (KLIK)
Dziennikarstwo biurkowe (KLIK)
Prezydent łupi i mija się z prawdą (KLIK)
Foto: www.asta24.pl